Świętego naszego powszedniego...

Od czego, Droga Parafio, zacząć żywot ewentualnie nowego naszego Świętego?

Czy istotna jest biografia/legenda?

Czy ważniejsze jest PRZESŁANIE  ?

W zasadzie można w odniesieniu do biografii Zenona powielić sprawdzoną strukturę legend związanych z dotychczasowymi naszymi patronami:

- urodził się,

- grzeszył,

- nawrócił się,

- był potem the best,

- Happy end,

- The end.

Aczkolwiek jest jeden problem. Z jeleniem. Z białym jeleniem. Zarówno Św. Hubert jak i  Św. Eustachy czy, szczególnie, legendodawca - ceylonski król Devanampiya Tissa z Annuradhapura, od którego w roku 247 przed Chrystusem podobno wszystko się zaczęło - mieli do czynienia z jakimś zwierzakiem. Po widoku którego siem nawracali:

- Hubertus na niepolujacego ekologa samarytanina,

- Eustachy – czyli Placyd wziął się całkiem ochrzcił,

- Devanampiya przeszedł, po zobaczeniu jelenia, na mało popularny u nas buddyzm i z tego względu Grecy przez Azję Mniejszą ściągnęli samą story bez głównego aktora.

W żywocie Świętego naszego ewentualnie nowego napisanym przez samego kandydata pod tytułem „Farba znaczy krew”, wydanym w roku Panskim 2008, brak niestety wzmianek o białym jeleniu czy innym bydlęciu, które odegrało rolę w procesie wchodzenia na dobrą drogę. Tak samo w rozlicznych kazaniach Zenona na łamach „Dzikiego Życia” i gdzie indziej też nie ma o tym mowy. Można tylko się domyślać. Podstawę do tego daje sam Święty piszący że nadużywał. Znaczy lubił wypić. I to najprawdopodobniej dużo. A w tym stanie ludzie widzą różne stworzenia. Przeważnie białe myszki w różnych ilościach i rozmiarach. Nie można więc wykluczyć, tak jak nie da sie potwierdzić, że któraś z nich - ze świecącym krzyżem (albo Buddą) między słuchami – ukazała się Zenonowi, by po dłuższej czy krótszej rozmowie przekonać naszego bohatera do wystąpienia z PZŁ i zapisania sie do Pracowni na Rzecz Wszystkich (a właściwie tylko niektórych) Istot.

Cała reszta jest rzeczą właściwie nieistotną, gdyż już z powyższego wynika PRZESŁANIE dla każdego buca w zielonym kapelusiku z piórkiem:

TRZEŹWO PATRZEĆ NA TEN ŚWIAT.

Niezależnie od ilości wypitej wódki.

Amen.